W książce tej autorka dzieli się wieloletnimi doświadczeniami pracy terapeutycznej z osobami chorującymi na bulimię. Mając możliwość kształcenia się w terapii systemowej, zaczęła hołdować założeniom, których wynikiem jest akceptacja pacjentki taką, jaka jest. Psychoterapię, której uczestniczki wypowiadają się w tej książce, konstruując swoiste "przepisy" na bulimię, autorka-terapeutka prowadziła indywidualnie. Powstała ciekawa i potrzebna książka, której celem jest zarówno profilaktyka bulimii, poprzez wczesne rozpoznanie psychologicznych zagrożeń, jak i wzbudzanie motywacji do leczenia poprzez ukazanie mechanizmu błędnego koła, w jakim tkwią osoby chore.

Tak naprawdę Iza chciała jedynie schudnąć parę kilogramów. Uważała, że jest po prostu za gruba. Początkowo wszystko szło dobrze, pełen sukces: ważyła coraz mniej i czuła się z tym znakomicie! Jednakże w pewnym momencie dziewczyna straciła kontrolę nad swoim życiem i ciałem, wpadła w błędne koło okresów głodowania i napadów obżarstwa. Zaczęła kraść... Iza cierpi na bulimię, ale nie chce dopuścić do siebie myśli, że jest chora. Dopiero, gdy zostaje przyłapana na kradziezy jedzenia w supemarkecie, podejmuje walkę i zaczyna zmieniać swoje życie.